Anegdota. Rodzina przyszła do restauracji, kelnerka zwraca się do dziecka: „Co dla ciebie, młody człowieku?” „Hamburger i lody” – odpowiada chłopak. Tutaj interweniuje matka: - Proszę o sałatkę i kotlet z kurczaka. Kelnerka w dalszym ciągu zwraca się do chłopca: - Lody z czekoladą czy karmelem? - Mamo, mamo! - dziecko krzyczy, - Ciocia myśli, że jestem prawdziwy!!! Jak często musimy zmagać się ze zmartwieniami, od których chcemy uciec??? Kiedy bliska ci osoba stara się „czynić dobro”, o które nie prosiłeś. Zjedz kolejny kawałek, gdy będziesz najedny. Albo jaka dieta, jesteś już szczupła? Ubieraj się ciepło, gdy nie jest zimno. Zabierz ze sobą słoik czegoś, czego nienawidzisz, ale jest zdrowe. Zapakuj babciny placek do za dużej walizki, którego na pewno nie zjesz. W takich momentach jednocześnie odczuwasz złość (nie pytałam albo nie kocham cię, nie jest mi to potrzebne) i poczucie winy (no cóż). , to jest twoja matka, mąż, dziewczyna lub inna bliska osoba, próbuje). Te uczucia są dokładnym wskaźnikiem, że tak naprawdę nie chodzi o opiekę. Dokładniej, nie chodzi tu w ogóle o troskę, bo w tym momencie nikt nie pyta, czego chcesz? Jesteście pozbawieni prawa wyboru. Albo pytają, ale ignorują to i robią to po swojemu. Pozbawiają Cię prawa do posiadania swoich pragnień. To taka mała śmierć, bo Ja w tej chwili jest moim pragnieniem. Jeśli taka „opieka” nie opiera się na pragnieniu drugiej osoby, to jest to przemoc. Przed taką przemocą znacznie trudniej się obronić niż np. przed bezpośrednią agresją. Jako dzieci wszyscy byliśmy niekochani, dlatego tak bardzo boimy się utraty miłości naszych bliskich. A co jeśli się obrazi i odejdzie, gdy powiem, że coś mi się nie podoba. Można sobie wyobrazić, co motywuje ludzi, którzy okazują taką „troskę”: chęć bycia potrzebnym, niezastąpionym, otrzymania czegoś w zamian, nieumiejętność wyróżnienia się? potrzeby swoje i innych ludzi itp. Ale ważne jest, aby pamiętać, że jesteś odpowiedzialny tylko za swoje uczucia i pragnienia. I nie są odpowiedzialni za uczucia innych. Bardzo ważne jest, aby nawet w najbliższych relacjach mieć granice i prawo do ich obrony, najlepiej jak potrafisz. I bardzo ważne jest, aby przebaczyć sobie, jeśli nie jesteś jeszcze w stanie zadbać o siebie. Prawdziwa troska zawsze uwzględnia życzenia drugiej osoby i opiera się na szacunku, umiejętności usłyszenia i uwzględnienia potrzeb drugiej osoby. jak i własne. I z reguły taka troska budzi poczucie wdzięczności..