Zmęczenie dzieci. Co robić? Małe dzieci zazwyczaj nie skarżą się na zmęczenie. Zrozumienie swojego zmęczenia jest dostępne tylko dla dorosłych, choć nawet oni często „przegapiają” sygnały zmęczenia. Jednak zmęczenie w dzieciństwie ma swoje własne oznaki Oznaki zmęczenia w dzieciństwie: działania dziecka stają się chaotyczne i pozbawione znaczenia (na przykład jedna dziewczyna, z którą pracuję, gdy jest zmęczona, zaczyna karcić rodziców strumieniem bezsensownych zwrotów); bardziej protestuje i jest psotny (np. nie chce robić nawet tego, co lubi lub co jest dla niego łatwe i zrozumiałe); zmienia się nastrój i pragnienia dziecka, „przeskakuje” z jednego na drugie, nie mogąc zrobić nic konkretnego W umyśle dziecka, jak i w jego zachowaniu, w czasie zmęczenia również nie następują najprzyjemniejsze zmiany: dziecko doświadcza wyczerpania i traci zdolność rozumienia otaczającego go świata. Dziewczyna lub chłopiec może doświadczyć uczucia zagubienia, bezradności, czasem nawet chaosu lub przerażenia. Bardzo często dorośli, widząc płacz i bezradność dziecka, tracą cierpliwość i próbują zapanować nad dzieckiem krzykiem lub groźbami. Na zewnątrz rodzice wyglądają na groźnych i wymagających, ale w środku mogą doświadczyć uczucia bólu, zamętu i zamętu. Być może jako dziecko również doświadczyłeś podobnego uczucia zmęczenia... Spróbuj przynajmniej przez chwilę przypomnieć sobie, co to jest jest jak wtedy, gdy uginają się nogi, gdy nie masz już sił na nic innego jak tylko na sen, gdy nie pragniesz niczego innego, jak tylko łóżeczka i spokoju, kiedy kolory płyną, a twoje oczy napełniają się łzami... Jeśli przydarzyło ci się to, to będziesz pamiętać, jak w takich momentach zalewa Cię fala bezradności i beznadziei. A jeśli rodzice odmówili wsparcia i wsparcia, wówczas ich dusze stały się bardzo złe. Wielu rodziców, którzy w dzieciństwie doświadczyli takiej bezbronności, dziś, będąc dorosłymi, traci panowanie nad sobą i pewność siebie, zauważając „bezmyślność” swojego dziecka. Zaczynają się denerwować i złościć, widząc siebie jako małego w swoim dziecku. Karcąc dziecko, starają się pozbyć wszelkich przypomnień o tym, jak sami doświadczyli uczucia rozpaczy i bezradności. W takich przypadkach rodzice mogą ponownie, jak w dzieciństwie, stracić pewność siebie i zdezorientować się, wyrażając swój ból i strach krzykiem na dziecko. Co zrobić, gdy dziecko jest zmęczone. Krok 1. W tej sytuacji jest to bardzo trudne ważne, żeby mama zmęczonego dziecka pierwsza zdołała się utrzymać. Być może kiedyś czułeś się tak bezradny i okropny, jak Twoje dziecko czuje się dzisiaj. Te uczucia były tak nie do zniesienia, że ​​każde „spotkanie” z nimi ponownie doprowadzało mnie do szału. Jednak spróbuj oprzeć się tej dziecięcej hipnozie, przypominając sobie rzeczywistość. Powiedz sobie, że dziecko jest po prostu zmęczone i że dasz sobie z tym radę, pomóż jemu i sobie. Teraz jesteś dorosła i możesz chronić siebie i dziecko, możesz stać się wsparciem dla Was obojga. Krok 2. Wspierajcie dziecko. Spróbuj uspokoić dziecko: usiądź przy nim lub weź go na ręce, pogłaszcz lub przytul do siebie. Spróbuj zmienić dziecko na coś innego, aby odwrócić jego uwagę od poczucia bezradności i uwolnić go od strachu. Porozmawiaj ze swoim synem lub córką spokojnym, podnoszącym na duchu głosem: „Teraz dam ci coś na przekąskę i poczujesz się znacznie lepiej”. Lub „Wiem, że jesteś zmęczony, ale wytrzymaj jeszcze trochę. Chodźmy do tej ławeczki i odpocznijmy.” Krok 3. Stwórz warunki do odpoczynku. Jeśli jesteś w sklepie lub na ulicy, spróbuj obliczyć swój czas i możliwości. Jeśli znajdziesz się w takiej sytuacji, zatrzymaj na wszelki wypadek jedzenie, picie i ewentualnie jakąś zabawkę dla swojego dziecka, która zajmie mu czas nawet wtedy, gdy będzie zmęczone. Poproś męża lub dziewczynę o pomoc, jeśli są w pobliżu. W każdym razie staraj się zakończyć wszystko jak najszybciej, a jeśli nie możesz, znajdź miejsce, w którym będziesz mogła usiąść, a nawet położyć się. Oto doświadczenia młodych mam, które podzieliły się swoimi pomysłami w grupie „Jak wychowaj niegrzeczne dziecko.” Sytuacja w dziale „Problemy rodziców”: „Mama trzyma na rękach w supermarkecie