Od autora: Humanitarny i techniczny, fizycy i autorzy tekstów, dokładni i niedokładni. Więc co to jest? Swobodne refleksje filozoficzne i logiczne psychologa VS Technik Wasilij Iwanowicz wrócił z akademii. Petka pyta go, czego się uczył, prosi, żeby mu opowiedział. - No, jak ci to wytłumaczyć, Petka... No widzisz, idą dwie osoby, jedna czysta, druga brudna. Który z nich pójdzie do łaźni? - Oczywiście, że jest brudny, musi się umyć! - Brawo Petka. To jest Logika. - A teraz spójrz: idą dwie osoby, jedna jest czysta, druga brudna. Który z nich pójdzie do łaźni? - Bardzo brudny! - Nie, Petka. Kiedy jest brudny, nie lubi się myć, ale gdy jest czysty, uwielbia. Pójdzie do łaźni. Jest jasne? Nazywa się to psychologią. - Zacząć robić. Przychodzą dwie osoby, jedna czysta, druga brudna. Który z nich pójdzie do łaźni? - Więc diabeł wie, Wasilij Iwanowicz! - Zgadza się, Petka! To jest filozofia. Kim jest humanista? Przez całe życie dość łatwo odpowiadałem na to pytanie, zaliczając się do tej grupy ludzi. Ale to był codzienny widok. A potem próbowałem spojrzeć na humanistykę przez pryzmat psychologii i socjologii. Pytanie całkowicie mnie zbiło z tropu. Wydaje się, że wszystko jest proste, ale od razu pojawiło się wiele opcji. Do rozważenia istnieje kilka różnych aspektów koncepcji humanitaryzmu i technologii. Semantycznie oczywiste jest, że słowo humanitarny pochodzi od humanitas (ludzkość), innymi słowy, jest to jednostka, która jest w jakiś sposób połączona z ludźmi czy można go powiązać: przez aktywność; wykształcenie; styl życia; sposób myślenia; mapy poznawcze; cechy fizjologii półkul; orientacja zawodowa. 1. Działalność humanisty ma na celu przekształcenie powiązań międzyludzkich, międzygrupowych, działalność technika nakierowana jest na rzeczywistość, która nie ma własności ludzkiej (świadoma refleksja). Oznacza to, że w działalności humanisty można założyć relacje podmiot-przedmiot, w działalności technika – relacje podmiot-przedmiot. 2. Edukacja humanistyczna – tradycyjnie rozumiana w dwóch znaczeniach: szerokim (osoba, która nie ma skłonności do studiowania nauk ścisłych) i wąskim (osoba, która ma skłonność do studiowania nauk ścisłych, których przedmiotem jest osoba). Technik jest zawsze nauką ścisłą.3. To samo tyczy się zawodu. W wąskim sensie humanista działa w sferze „człowiek-człowiek”, w szerokim znaczeniu, nie jest to sfera „człowiek-technologia”. Tutaj kryje się największa tajemnica. Na przykład sfera „systemu człowiek-znak” wydaje się mieć charakter techniczny. Jednak to nie tylko liczby, ale także litery, słowa są przedmiotem badań filologów (humanistów). „Obraz ludzko-artystyczny” nie pasuje nigdzie - technologie artystyczne łączą zarówno technologię, jak i przejawy afektywne. „Człowiek-natura” to nauki przyrodnicze, do których w różnych okresach zaliczała się socjologia, ale i tu techniki znajdują swoje zastosowanie ze względu na obfitość fizyki i chemii.4. Sposób myślenia. Hipotetycznie można założyć, że humaniści i technolodzy w swoim rozwoju mają przeważnie różne sposoby myślenia. Które dokładnie, nawet nie śmiem zgadywać.5. Półkule. Można założyć, że orientacja techniczna lub humanitarna jest związana z aktywnością półkul mózgowych. Choć założenie to pozostaje jedynie widmową hipotezą, to jednak istnieją podobne badania eksperymentalne, według których lewa półkula odpowiada za operacje logiczne, a prawa półkula za twórcze. 6. Mapy poznawcze znajdują różnice w wyobrażeniu o otaczającej rzeczywistości. Technik widzi pewne związki przyczynowo-skutkowe, wzorce, mechanizmy. Nauki humanistyczne - abstrakcje, rzeczy wieloczynnikowe, atmosfera, nastrój itp.7. Styl życia jest rodzajem danych kulturowych (lub subkulturowych). Można przyjąć, że orientacja humanitarna czy techniczna wcale nie jest zdeterminowana fizjologią, lecz ma swoje źródło w wychowaniu i zainteresowaniach rodziców, środowisku społecznym, modzie, okresie historycznym itp. Z dużym prawdopodobieństwem można jednak założyć obecność wszystkich tych determinant?