Jeśli jesteś głupcem i zdasz sobie z tego sprawę, będziesz starał się udowodnić wszystkim, że jesteś mądry. I dlatego zrobisz wszystko inaczej niż to, co robią normalni ludzie. Normalni ludzie robią wszystko dla siebie i robią wszystko tak, jak to widzą, jak wiedzą, jak mogą. Nie martwiąc się o to, jak wyglądają. Zrobisz wszystko, aby wszystko było przejawem twojej inteligencji, aby wszyscy mogli zobaczyć, jaki jesteś mądry, ale w istocie będziesz zaprzeczać doświadczeniom innych ludzi, zachowywać się inaczej niż wszyscy. I będziesz zachowywał się nienaturalnie, jak głupiec. Oznacza to, że będziesz postępować w pełnej zgodzie ze swoim wyobrażeniem o sobie: „Jestem głupcem”. I będziesz myśleć jak głupiec. I będziesz wyglądać jak głupiec. Ale jeśli uświadomisz sobie, że jesteś głupcem, oznacza to, że nie jesteś głupcem całkowicie, ale tylko częściowo. Bo kiedy kompletnemu idiotowi mówi się, że jest nienormalny, zwykle odpowiada: „Kto jest nienormalny? Czy nie jestem normalny? Ty sam jesteś tutaj szalony. I rzeczywiście w tę prawdę nie wątpi. A jeśli ktoś uważa się za 100% inteligentnego, to jest to naprawdę nienormalna osoba. Dlatego jeśli ktoś przyznaje, że jest głupcem, to nie jest takim głupcem i jest w stanie zrozumieć, że to jego wyobrażenie o sobie, a nie to, kim naprawdę jest, czyni go głupcem. A jeśli jesteś głupcem, zaakceptuj prawdę już teraz. Powiedz sobie: czasami zachowuję się jak głupiec, ale wiele razy zachowywałem się jak mądra osoba. A jeśli zrezygnuję z pomysłu udowadniania komuś, że jestem mądry, moje zachowanie będzie bardziej przypominało zachowanie inteligentnej osoby.