Waitacja to interesująca i skuteczna technika oddychania, która pojawiła się jako odgałęzienie techniki odrodzenia. Istota ogólnej koncepcji wibracji sprowadza się do pięciu następujących elementów: Ciągłe, spójne oddychanie. Takie oddychanie wymaga minimalnych (prawie niezauważalnych) przerw w cyklu wdechu/wydechu. O jego ogólnej strukturze decydują parametry intensywności, głębokości i zgodności wydechu z wdechem. Głębokość wdechów jest powiązana z intensywnością sytuacji problemowej, a także z zabarwieniem emocjonalnym i poziomem doznań fizycznych jako swego rodzaju system sygnalizacyjny, wskazujący szybkość procesu terapeutycznego i ogólną prędkość wystąpienia zaburzenia stresowego. W oparciu o te parametry wibracja wykorzystuje cztery rodzaje oddychania. Maksymalny relaks Maksymalny relaks zapewnia możliwą dostępność ukrytych traumatycznych doświadczeń. Rozszerzona uwaga Udowodniono, że im więcej uwagi i wysiłku włożono w zrozumienie i analizę procesu, tym bardziej ulega on zniekształceniu. Wiodącym celem świadomości podczas oddychania jest obserwacja. Każda niesprzyjająca sytuacja objawia się na przykład na płaszczyźnie fizycznej, mentalnej, symbolicznej, przenośnej lub emocjonalnej. Często świadomość ogranicza się do jednej znanej płaszczyzny, która jest dla niej bardziej akceptowalna. Podczas ćwiczeń oddechowych następuje stopniowe rozszerzanie zakresu uwagi. Plastyczność kontekstowa w tej technice jest kategorią subiektywną i jest bezpośrednio zależna od osobistych doświadczeń życiowych, wartości i istniejących postaw. Kontekst nie ogranicza się do konkretnej sytuacji, ale stanowi także postawę wobec niej. Zazwyczaj każda osoba posługuje się stabilnym zestawem kontekstów (nowe sytuacje są analizowane przy użyciu starych koncepcji). Elastyczność implikuje świadomość różnorodności wyborów w postrzeganiu i ocenie wszelkich sytuacji. Aktywne zaufanie to ogólne pozytywne nastawienie techniki wibracji. Osiągnięcie świadomego bezpieczeństwa jest psychologiczną gwarancją pełnego relaksu i przekłada się na sukces pracy ze wszystkimi elementami technik oddechowych. Co jest takiego atrakcyjnego w tej technice? Przede wszystkim możliwość nauczenia się: - kontroli nad własnym ciałem; - podejmowania celowych i uzasadnionych decyzji, wzorców zachowań w trudnych sytuacjach; - odbierania pozytywnych impulsów z komunikacji - zwiększania sprawności psychicznej, emocjonalnej; i równowaga bioenergetyczna; - minimalizowanie wpływu bodźców zewnętrznych, - realizacja potencjału twórczego, - stosowanie praktyki pozytywnego nastawienia do życia. Wakacje, podobnie jak wiele innych praktyk oddechowych, mogą w takim czy innym stopniu pozwolić ci zbliżyć się do „normy”..