Od autora: Granice osobiste to mentalne postrzeganie siebie, które pozwala zachować swoją integralność. Jeśli Twoje granice zostaną naruszone, poczujesz, że naruszono Twoją integralność. Jeśli naruszysz cudze granice, zaczniesz przejmować cudze terytorium. Jeśli nie wiemy, jak utrzymać nasze granice, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, stajemy się bezbronni. Któregoś dnia do siwowłosego mędrca przyszła cała zalana łzami młoda i bardzo piękna dziewczyna: - Co mam zrobić? – skarżyła się przez łzy. – Zawsze staram się odnosić do ludzi życzliwie, nikogo nie urazić i pomagać, jak tylko mogę. I choć wobec wszystkich jestem przyjacielski i czuły, często zamiast wdzięczności i szacunku przyjmuję obelgi i gorzkie kpiny. Albo otwarcie się ze mną kłócą. Nie jestem winien niczego, a to jest tak niesprawiedliwe i obraźliwe, że aż do łez. Doradź mi, co mam zrobić. Mędrzec spojrzał na piękność i powiedział z uśmiechem: „Rozbierz się do naga i chodź tak po mieście”. – piękność była oburzona. „W tej formie wszyscy mnie zniesławią i Bóg jeden wie, co jeszcze mi zrobią”. Wtedy mędrzec otworzył drzwi i postawił lustro na stole. „Widzisz” – odpowiedział – „boisz się pojawiać publicznie eksponując swoje piękne ciało.” Dlaczego więc chodzisz po świecie z nagą duszą? Są dla ciebie otwarte, jak te drzwi. Wszystko i wszystko pojawia się w twoim życiu. A jeśli widzą w twoich cnotach jak w lustrze odbicie brzydoty swoich wad, to próbują cię oczerniać, poniżać i obrażać. Nie każdy ma odwagę przyznać, że ktoś jest od niego lepszy. Nie chcąc się zmienić, złośliwy człowiek jest wrogi sprawiedliwemu. Co więc powinienem zrobić? – zapytała dziewczyna. „Chodź, pokażę ci mój ogród” – zaproponował starzec Oprowadzając dziewczynę po ogrodzie, mędrzec powiedział: „Od wielu lat podlewam te piękne kwiaty i pielęgnuję je. ” Ale nigdy nie zauważyłem, jak kwitnie pączek kwiatowy, chociaż wtedy cieszę się pięknem i aromatem każdego z nich. Bądź więc jak kwiat: otwieraj swoje serce na ludzi powoli, niepostrzeżenie. Spójrz, kto zasługuje na to, by być Twoim przyjacielem i czyni dla Ciebie dobro, jak podlewanie kwiatu wodą, a kto obrywa płatki i depcze pod nogami... Granice osobiste to mentalne postrzeganie siebie, które pozwala Ci zachować swoją integralność. Jeśli Twoje granice zostaną naruszone, poczujesz, że naruszono Twoją integralność. Jeśli naruszysz cudze granice, zaczniesz przejmować cudze terytorium. Jeśli nie wiemy, jak utrzymać nasze granice, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, stajemy się bezbronni. Naruszenie granic osobistych nieuchronnie kończy się konfliktem. To jakby podłożyć bombę zegarową, która na pewno eksploduje, jeśli pozwolimy komuś posunąć się za daleko, żeby zrozumieć, na co jesteśmy gotowi pozwolić innym, a na co absolutnie nie, gdzie są nasze granice, a gdzie cudze. zaczyna się terytorium, musimy zacząć od siebie, a raczej od siebie. Zaprowadź porządek na swoim terytorium. Zrozum, jak się czujemy, jakie są nasze wartości, pragnienia, postawy, ograniczenia, jakie cele sobie stawiamy i jak widzimy naszą przyszłość. Nasze granice zależą od naszych wartości, tego, co jest dla nas ważne i na co jesteśmy gotowi odrzucić . Stawianie granic jest działaniem bardzo edukacyjnym, a raczej autopoznawczym. Zdefiniowanie granic to określenie swojego miejsca w życiu, swoich przekonań, potrzeb, zainteresowań, motywów i celów. Oto kilka pytań, na które odpowiedzi mogą Ci pomóc: - Co jest dla mnie naprawdę ważne w życiu? Jakie miejsce zajmują relacje w moim życiu? Jakie są moje relacje? --- Czy nadal trwam w bolesnych związkach, które wyczerpują mnie ze strachu przed samotnością lub innych lęków? - Jak bardzo angażuję się w życie moich partnerów? - Ile czasu jestem skłonny zainwestować w swój związek? - Ile poświęcam Jestem skłonny się poświęcić??