Dopamina jest głównym neuroprzekaźnikiem układu nagrody w mózgu. Każde uzależnienie, czy to chemiczne, czy behawioralne, wiąże się z zaburzeniem synaps dopaminowych i ogólnie syntezy dopaminy. Kiedy przyzwyczaimy się do wytwarzania „niezasłużonej, szybkiej” dopaminy, jak na przykład podczas picia alkoholu i innych środków powierzchniowo czynnych, z czasem synapsa pęka. w dół i kiedy odmawiamy zwykłych porcji dopaminy z płuc, już doświadczamy odstawienia. Nie można już czerpać przyjemności w inny naturalny sposób. Ponieważ nic nie może konkurować z narkotykami – ani śpiew ptaków, ani morze, ani nawet seks. Układ dopaminowy ocenia wynik każdego naszego działania plusem lub minusem – „można to zrobić” i „nie rób tego”. . Ocena ta odbywa się na poziomie śródmózgowia i świadomość nie może na nią wpływać. W śródmózgowiu istnieją bardzo wyraźne związki przyczynowo-skutkowe. Strategie rejestrowane przez mózg w oparciu o przypływ dopaminy są znacznie silniejsze niż jakakolwiek nasza logika. W ten sposób powstaje każdy rodzaj uzależnienia, ponieważ te patologiczne wzorce w dalszym ciągu się wzmacniają. U osób uzależnionych od substancji chemicznych w fazie euforii uwalnia się zbyt dużo dopaminy. A mózg traktuje to zachowanie jako zaletę. Układ dopaminowy przestaje uznawać picie za błąd. Jeśli następnego ranka, gdy poczujesz się źle po alkoholu, szybko spróbujemy sobie pomóc i usunąć nieprzyjemne objawy, nauka nie nastąpi, zwłaszcza gdy ludzie już zaczynają mieć kaca. Tak powstaje uzależnienie. Jeśli nie pozwolimy sobie na doświadczanie negatywnych emocji, nie pozwolimy, aby układ dopaminowy nauczył się, że nie powinien tego robić. Ważne jest, aby zasłużyć na przyjemne emocje. Rozwiązywanie złożonych problemów moralnych i podejmowanie trudnych decyzji jest opłacalne. Pozwalają otrzymać drogą i wysokiej jakości dopaminę, a nie tanią i zależną dopaminę, która jest produkowana w procesie zmierzającym do celu. A jeśli ten cel jest szybki i łatwo dostępny, jak alkohol, jedzenie, sieci społecznościowe, 27 majtek, zapominamy, jak żyć w stosunkowo równym państwie. Okazuje się, że jest to cykl: start z pit-stopu. Jeżeli złamiecie się odmawiając sobie lekkiej dopaminy i przejdziecie na proces długotrwały, to z biegiem czasu system się wyrówna i stan ogólnie się wyrówna. Zniekształcenia te są niezwykle zauważalne już w przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej: pit-take-off. Ale nawet przed zaburzeniem cykle są takie same, tylko nie są tak duże amplitudy startu i upadku, jeśli przypomnisz sobie, że będziesz musiał „zapłacić” za start w boksie (a to nie jest opcja, ponieważ zawsze pożyczamy. zasobów, które można usunąć z organizmu), możesz zapewnić sobie niezmiennie dobre życie bez hipomanii i szybkiego haju. I stopniowo rozbijaj zabudowaną biochemię mózgu, aby osiągnąć równy stan.