Wdech – wydech, odpływ – odpływ, dzień – noc. Można zauważyć w świecie pewną równowagę, balansowanie, jak wahadło. I tak jak wahadło nie może się wahać tylko w jednym kierunku, tak człowiek nie może tylko otrzymać czegoś, nie dając, ani dawać, nie otrzymując. Spróbuj po prostu wdychać bez wydychania lub po prostu wydychać. Absurdalne zachowanie? Ale wiele osób próbuje tak żyć. Jeśli ktoś próbuje tylko wdychać, tylko brać z życia, nic nie dając, być może wierząc, że nie ma nic do dania lub że nie jest godzien czegoś dawać. Już wkrótce dary życia staną się nudne, stracą smak i przestaną się podobać. Co więcej, ta osoba jest jednocześnie zła na to, co mu dają, i na to, że dają mu mało, albo źle, albo źle... Osoba ta czuje się obrażona, czuje się bezradna i zawiedziona życiem. Osoba ta nieustannie błaga o coś dla siebie, wierząc, że jest pozbawiona. I jest bardzo zły na wszystkich wokół siebie, wierząc, że każdy jest mu coś winien. Jak go rozpoznać? Karłowata istota, która zawsze ma w życiu „pecha”, używa w stosunku do siebie czasowników bezosobowych i mówi o sobie w drugiej osobie. Wszystko wokół niego i dla niego dzieje się jakby samo z siebie, a on, nieszczęśliwy, tylko cierpi... Czasem też ludzie próbują żyć tylko wydychając - to znaczy budować życie według zasady „powinności”. Nieustannie słuchaj swojego wewnętrznego tyrana, nie pozwalając sobie na relaks, a jedynie na wykonywanie trudnych i odpowiedzialnych zadań. Potem okazuje się: z dziećmi jest bardzo trudno, wybucha na nich irytacja i złość, mężczyźni (lub kobiety) to stworzenia nie do zniesienia, które wymagają ciągłej uwagi, a praca jest niezbędnym obowiązkiem graniczącym z ciężką pracą. Życie staje się ciągłym wyzwaniem, pełnym nowych trudności i problemów. Jaki masz obraz? Zmęczona, zmęczona, podrażniona, niezdrowa osoba. A jeśli to kobieta, to być może ma nadwagę. ODDYCHAJ RÓWNIE! Życie w harmonii oznacza pozwolenie sobie na płynne oddychanie życiem, zachowanie równowagi. Oddychaj spokojnie, dzieląc się tym, co masz z innymi. A jeśli to czułość, opowiedz mi o tym, a jeśli to złość... powiedz to też! Na przykład: „Bardzo się denerwuję, gdy nagle mnie chwytasz! Proszę, zanim mnie dotkniesz, przemów do mnie słowami.” W takim momencie oddasz złość jako dar zaufania i poprosisz w zamian o szacunek. To równowaga. Aby osiągnąć równowagę życiową, trzeba zacząć od siebie. Pozwól sobie dawać to, co masz i otrzymywać to, czego potrzebujesz. Można się tego łatwo i przyjemnie nauczyć, po prostu słuchając swojego ciała. Chcesz poczuć radość ruchu? Przyjemność z odczuwania własnego ciała? We wtorki wykonujemy praktyki ciała nastawione na relaks i koncentrację w grupie „Punkt Podparcia”. A w czwartki w „Klubie Psychologicznym” zapoznajemy się z możliwościami, jakie daje nauka psychologia. Dołącz do nas, będzie nam miło. Z poważaniem, Elena.