„Człowiek o dobrym sercu ma wielu przyjaciół” – Thackeray William Makepeace (1811-1863), angielski satyryk ROZDZIAŁ 9 TRANSAKCJE, CZYLI JAK KOMUNIKUJEMY SIĘ Z INNYMI LUDŹMI Transakcja to dawanie lub otrzymywanie uderzeń , jest to sposób komunikacji między ludźmi, rodzaj wysyłania i odbierania wiadomości, wymiana Ciepłych Fuzzy i Zimnych Skoków Graficznie transakcje są przedstawiane strzałkami, a ponieważ zwykle składają się z dwóch kresek, rysowane są dwie strzałki. Jednym z nich jest „bodziec”, który sprawia, że ​​czujesz się w określony sposób. Druga strzałka to reakcja na pierwsze uderzenie i nazywana jest „reakcją”. TRANSAKCJE RÓWNOLEGŁE (UZUPEŁNIAJĄCE, UZUPEŁNIAJĄCE) Zadając pytanie: „Która jest godzina?”, rozmówca robi to, działając ze swojego stanu ego Dorosłego. To jest zachęta. Wygląda to tak: 2. Jeśli drugi rozmówca odpowie: „Jest godzina 10.”, to będzie to odpowiedź jego Dorosłego, a graficznie będzie to wyglądać następująco: 3. Ogólnie rzecz biorąc, transakcja ta wygląda następująco: Teraz już wiesz, jak wygląda transakcja równoległa lub uzupełniająca. Strzałki transakcji przebiegają wyraźnie równolegle do siebie, a informacje przesyłane wzdłuż nich są jasne, zrozumiałe i zwięzłe. Transakcje równoległe mogą wyglądać na różne sposoby: To nie są wszystkie opcje (narysuj kilka innych przykładów), najważniejsze jest to, że linie są równoległe. Dopóki transakcje nie nakładają się na siebie i są równoległe, komunikacja z drugą osobą będzie konstruktywna. Gdy tylko się przetną, komunikacja może zostać przerwana lub zakończyć się konfliktem. TRANSAKCJE NAKŁADAJĄCE SIĘ (KRZYŻOWE) Ale rozmawiając, możesz odpowiadać na różne sposoby. Na przykład na pytanie: „Która jest godzina?” możesz zadać także pytanie: „Znów zgubiłeś zegarek?” W takim dialogu zadajesz pytanie ze swojego rodzicielskiego stanu ego Wewnętrznemu Dziecku swojego rozmówcy. Ta transakcja będzie wyglądać następująco: Widzisz, jak te strzałki przecinają się? Są to transakcje nakładające się na siebie, w których konstruktywna komunikacja nie trwa długo. A dalsza komunikacja może opierać się na nieprzyjemnych argumentach. Na przykład: - Posłuchaj, maleńka - Nie jestem drobnostką! Inną opcją jest sytuacja, gdy odpowiadasz ze stanu ego Dziecka i możesz powiedzieć coś takiego: „Teraz jest czas, aby nic nie robić i iść się bawić”. To kolejna krzyżująca się transakcja pomiędzy Twoim Dzieckiem a Rodziciem Twojego rozmówcy: Podczas takiej transakcji tracimy normalną komunikację. Dlaczego jest dla nas ważne, aby wiedzieć o transakcjach? Być może zastanawiałeś się czasem, dlaczego ludzie na przykład złoszczą się na ciebie, gdy zadajesz im zwykłe pytania. Odpowiedzieli na Twoje pytanie w ten sposób, najprawdopodobniej dlatego, że Twoje transakcje się pokrywały, ale żadne z Was wtedy o tym nie wiedziało. I oczywiście nie lubisz, gdy ludzie są na ciebie źli. Dlatego ważna jest wiedza o transakcjach, aby móc konstruktywnie się komunikować. TRANSAKCJE W DZIECIŃSTWIE Kiedy byliśmy mali, pierwszymi transakcjami, jakie otrzymywaliśmy, były transakcje od naszych matek i ojców. Wszystkie transakcje, których kiedykolwiek dokonaliśmy wtedy lub teraz, są „zapisywane” w naszym mózgu i nigdy nie będziemy w stanie ich wymazać z naszej pamięci. Ale nawet jeśli tego chcemy, i tak będziemy pamiętać prawie wszystko, co nam się przydarzyło, począwszy od najmłodszych lat. Z łatwością możemy zapamiętać i przypomnieć sobie najważniejsze i bolesne transakcje. Na przykład osoba, która kiedyś włożyła palec do gniazdka, pamięta to dość długo. W tym momencie mógł być bardzo przestraszony, odczuwać ból, mógł być w szoku. Albo inny przykład, gdy matka powiedziała dziecku, że powinno podzielić się ciasteczkami czekoladowymi ze swoją kuzynką Wasią, ale dziecko w tej chwili nie chciało tego zrobić (w końcu to jego ciasteczka!). Ktoś może pamiętać te wydarzenia, ponieważ były dla niego bardzo nieprzyjemne. Podobnie jest z przyjemnymi chwilami.)».