Każdy może wpaść w uzależniający związek. Ale jedynymi, którzy tkwią w nich na lata, są ci, którzy oczekują zmian od swojego partnera lub nawet próbują go zmienić, zamiast zrozumieć siebie. Ta pozycja – dostrzeganie problemu swojego cierpienia u partnera i czekanie, aż on się zmieni – nazywa się rolą Ofiary. 🚫Bycie w roli Ofiary to: ▶️Cierpienie i użalanie się nad sobą ▶️Nie zmienianie niczego znacząco w swoim życiu ▶️Narzekanie na partnera lub swój niefortunny los ▶️Poczucie bezradności i słabości ▶️Oczekiwanie, aż ktoś pomoże, doradzi, zrobi coś decyzja ▶️Czuję się urażony, że źle się mną opiekuje. Każdy z nas czasami może się tak czuć ☝️. Ale niektórym osobom tak bardzo podoba się ta rola, że ​​wybierają ją jako styl życia. Oczywiste jest, że nie są zbyt świadomi, ale mimo to wybierają. Jeśli pełnisz rolę Ofiary, będziesz mógł komunikować się tylko z tymi, którzy pełnią rolę Wybawiciela lub Tyrana; inni nie będą zainteresowani komunikacją z tobą. Ale bez względu na to, jak dobrze cię „uratują”, szczęście nadal nie nadejdzie, ponieważ zawsze będzie powód do cierpienia i cierpienia. Przecież takie jest znaczenie roli Ofiary. W końcu, jeśli przestaniesz dręczyć i cierpieć, przestaną litować się i oszczędzać! Rola Ofiary to niezawodny sposób na ugrzęźnięcie w uzależniającym związku, a właściwie w każdym uzależnieniu. A jednak najczęściej relacje zależne wpadają w nawykową rolę Wybawiciela. Wybawiciel także widzi problem swojego życia w swoim partnerze, a nie w sobie. Ale faktem jest, że nie wie, jak żyć i cieszyć się nim. Radością Wybawiciela jest rozwiązywanie problemów innych ludzi. Robiąc to, Wybawiciel czuje się potrzebny i wartościowy. Czasami Wybawiciel budzi się w związku współzależnym, obok alkoholika lub narkomana. Czasami Ratownicy „przypadkowo” poślubiają mężczyzn z uzależnieniami lub innymi problemami. Wybawiciel utknął w zależnościach z prostego powodu: Wybawiciel uważa, że ​​jego partner naprawdę go potrzebuje. Opiekuje się nim, zapominając o sobie.👉👉👉Poświęca mu czas, pieniądze, energię. Jednocześnie nie widzi, że sam jest dużo bardziej zależny od partnera, którego ratuje. ☑️Uważa się za silnego i ważnego, ale tak naprawdę strasznie się boi, że jego partnerka nie będzie już go potrzebować. Dlatego Wybawiciel potrzebuje swojego partnera, aby pozostał słaby i potrzebujący (czyli pozostał Ofiarą) i wtedy był już całkowicie swój ☑️ „Ratując” innych, Wybawiciel nie zauważa problemów, które istnieją w jego życiu. Ucieka od własnego bólu i samotności.➡️Jeśli wyjściem z roli Ofiary jest rozpoznanie swojej siły i umiejętności radzenia sobie z problemami, to wyjściem z roli Wybawiciela jest rozpoznanie własnej zależności od aprobatę, że jest to sposób na ucieczkę od siebie i w końcu uczciwe spojrzenie na siebie i swoje życie. Agresor (Tyran, Prześladowca) również widzi problem wyłącznie w partnerze. Wszystko jest jasne w przypadku mężczyzn Agresora, którzy atakują swoje żony. Kobiety pozostające w takich związkach, czujące się całkowicie bezsilne, aby cokolwiek zmienić, to smutna historia. Wszystko staje się ciekawsze, gdy w związku zależnym Agresorem jest kobieta. To są kobiety, których mężowie są dupkami, kretynami, kretynami itp. Mówią o tym wszystkim, a także samemu mężczyźnie (jeśli nie powiedzą mężczyźnie, to będzie lepiej). I wygląda na to, że – cóż, skoro obok ciebie jest takim dupkiem, to po co z nim mieszkać? Ale tak naprawdę Agresor potrzebuje w pobliżu kogoś, na kogo będzie mógł zwalić wszystko, zrzucić odpowiedzialność, a jednocześnie wyładować całą złość i napięcie. Agresor jest w rzeczywistości bardzo zależny od Ofiary. Bo jeśli Ofiary nie ma w pobliżu, nie ma na kogo zwalić winy i na kogo wszystko wylać, to Agresor stanie twarzą w twarz ze sobą, swoimi uczuciami, swoim życiem i będzie musiał coś z tym zrobić. Istotą każdej roli w tym 🔽 jest przeniesienie odpowiedzialności na inną i uniknięcie konfrontacji z własnym życiem i swoimi uczuciami z tym związanymi. To właśnie robi zarówno Ofiara, jak i Wybawiciel oraz Agresor. Dlatego nie mogą wydostać się z błędnego koła. Oznacza to, że Wyjście z Trójkąta Dramatycznego jest bardzo trudne