Od autora: Nic tak nie inspiruje i nie motywuje jak zaufanie we wzajemnych relacjach. Zaufanie i dobre relacje są kluczem do harmonijnego rozwoju dziecka i jego szczęśliwego przyszłego życia Często w relacjach między dziećmi, zwłaszcza nastolatkami, a rodzicami pojawia się kwestia wzajemnego zaufania. Czy jest obecny w związkach? Jak ufny jest ten związek? Jak budować i zwiększać zaufanie, którego brakuje lub jest niewystarczające w relacji rodzice – dzieci? Zaufanie uważane jest za spokój ducha, który wynika z zaufania do bliskiej osoby. Podstawy relacji opartych na zaufaniu kładzie się już w bardzo wczesnym dzieciństwie, kiedy dziecko dopiero zaczyna poznawać otaczający go świat. Brak relacji opartych na zaufaniu we wczesnym dzieciństwie stwarza sytuacje, gdy dziecko później ma przed rodzicami tajemnice, gdy opinia mamy lub taty nie jest miarodajna, gdy dziecko uparcie udowadnia wszystkim, a przede wszystkim rodzicom, że potrafi sobie poradzić bez ich pomocy. Każdy rodzaj kary fizycznej również prowadzi do niepożądanych konsekwencji. Dzieci zagrożone karą często zaczynają kłamać, aby jej uniknąć. Ciągłe przeklinanie i groźby bardzo niszczą autorytet osoby dorosłej. Utrata zaufania dziecka do rodziców prowadzi je do izolacji, samotności i zwątpienia. Co powinni zrobić rodzice, jeśli stracą zaufanie do swoich dzieci? Przede wszystkim nie rozpaczajcie, ale przejmijcie inicjatywę i odpowiedzialność tworzenie i utrzymywanie opartych na zaufaniu relacji w komunikacji z dzieckiem W tym celu jest bardzo ważne i po prostu konieczne: - kochaj swoje dziecko bezwarunkowo: staraj się zrozumieć i zaakceptować je takim, jakim jest, nie oceniaj go ani nie porównuj z innymi; - komunikuj się z dzieckiem na równych zasadach, aby widziało w Tobie nie tylko dorosłego rodzica, mądrego i surowego, ale także przyjaciela, z którym zawsze może dzielić swoje radości i smutki - prowadzić z nim dialog - rozumieć; czas, w którym Twoje oczekiwania mogą nie spełniać oczekiwań dziecka, które ma własne wyobrażenie o otoczeniu i świecie, o tym, co dla niego najciekawsze, najważniejsze i pożądane; dostrzegaj indywidualność swojego dziecka; - mów szczerze o swoich doświadczeniach, uczuciach i pragnieniach w stosunku do dziecka, ale zawsze w swoim imieniu (używaj stwierdzeń „ja”), - zauważaj nie tylko, w czym dziecko się myli lub coś zrobiło niesłusznie, ale także w czym miał rację i co zrobił dobrze; nie zapomnij mu o tym powiedzieć i głośno go pochwalić; - postrzegaj każde wydarzenie w życiu swojego dziecka jako ważne, rozmawiaj z nim o tym, wyjaśniając, co się dzieje; - szanuj jego uczucia, potrzeby, zainteresowania, pragnienia i marzenia - poświęcaj się; czas dla dziecka w ciągu dnia, choć krótki, jeśli nie ma takiej możliwości, ale należący wyłącznie do niego; - nie obiecuj dziecku tego, czego nie jesteś w stanie spełnić, bądź konsekwentny; Rozwój Twojego dziecka, etapy jego dorastania Pomogę Ci stworzyć i wzmocnić zaufanie w relacji z dzieckiem, które może opierać się na zaufaniu, miłości i szacunku do samego siebie. W końcu nasz stosunek do innych ludzi zależy bezpośrednio od naszego stosunku do siebie, zaufaj sobie, swoim uczuciom i odczuciom, zaakceptuj je, świętuj i ciesz się wszystkimi swoimi sukcesami, a także sukcesami i osiągnięciami swojego dziecka.!