Po co chodzić do psychologa przed utratą wagi? Po co chodzić do psychologa przed utratą wagi lub w jaki sposób psycholog może być przydatny dla tych, którzy planują schudnąć? – to pytanie często zadają mi klienci, przyjaciele i znajomi. Chęć odchudzania może wynikać z różnych przyczyn psychologicznych. Najczęściej jest to niezadowolenie z wyglądu, niezgodność ciała ze standardami reklamowymi, trudności w znalezieniu pięknych ubrań w odpowiednim rozmiarze, potrzeba poprawy zdrowia. Istnieje również pomysł, że wraz z odnowioną sylwetką nadejdzie szczęśliwsze życie, partner powróci, a relacje między małżonkami poprawią się. Psycholog pomoże Ci zrozumieć, co dokładnie kryje się u konkretnej osoby za chęcią schudnięcia, co go powstrzymuje i jak to zmienić, a także dobierze metody pracy odpowiadające jego specjalizacji i poziomowi wyszkolenia. W końcu może się zdarzyć, że dana osoba tylko fantazjuje, że ma nadwagę, ale w rzeczywistości jest po prostu niezadowolona ze swojego wizerunku, jak mówią psychologowie „obraz siebie”, a następnie kształtowanie pozytywnego stosunku do siebie, szacunku dla własnego ciała i jego potrzeb, trening samoopieki i samopomocy – to obszar pracy praktykującego psychologa. Zdarza się, że otyłość jest konsekwencją postaw rodzinnych kształtowanych przez wiele pokoleń, które dorastały w trudnych warunkach głodu i wojny. Słowo „cienki” w języku rosyjskim jest nadal używane w znaczeniu „zły, wadliwy” - pamiętajcie powiedzenie „zły świat jest lepszy niż dobra kłótnia”. Wręcz przeciwnie, istnieje wiele przysłów, w których idea korzyści płynących z jedzenia biegnie jak czerwona nić: „Owsianki nie można zepsuć masłem”, „Cienki brzuch jest głuchy na naukę”, „ jedz więcej – będziesz żył dłużej”, „dokończ wszystko do końca, nie zostawiaj jedzenia na talerzu”. Psycholog pomoże wydobyć z nieświadomości postawy, które kiedyś były bardzo cenne dla przetrwania, ale obecnie straciły na znaczeniu, a nawet stały się szkodliwe i wspólnie z klientem ukształtują nowe, odpowiadające współczesnym realiom. Czasami przejadanie się jest konsekwencją innego głodu, emocjonalnego. I wówczas jedzenie służy zaspokojeniu np. potrzeby intymności. Prawdopodobnie spotkałeś się z podobną sytuacją: „Nie płacz, kochanie, mam dla ciebie cukierka” – dorośli uspokajają łkające dziecko. Słodycze stają się namiastką bliskich i ciepłych relacji: „Jestem smutna i samotna, idę kupić sobie tabliczkę czekolady”. Psycholog wysłucha klienta i wspólnie z nim znajdzie skuteczne sposoby na uzyskanie wsparcia emocjonalnego i wyrażenie swoich uczuć. I zdarza się też, że otyłość jest konieczna psychologicznie, bo stwarza człowiekowi poczucie bezpieczeństwa, swoistą poduszkę powietrzną, albo ucieleśnia fizycznie metaforę o znaczeniu osobistym, gdy w rodzinie czy w pracy nie da się zrealizować siebie, być odnieść sukces (mówimy „mieć wagę”, co oznacza „mieć władzę”). W takim przypadku psycholog stworzy bezpieczną przestrzeń do znalezienia odpowiednich sposobów na pokonanie trudności i realizację pragnień, zorganizuje pozytywne doświadczenie akceptacji i stanie się niezawodnym sojusznikiem. Każdy przypadek ma swoją specyfikę, każde żądanie jest indywidualne. Czasami utrata wagi to tylko sposób na uniknięcie prawdziwego problemu, który naprawdę zakłóca Twoje życie. Pomimo diet i aktywności fizycznej, możesz stale przybierać na wadze właśnie ze względów psychologicznych, dlatego warto pracować z nadwagą nie tylko na siłowni, ale także w gabinecie psychologa lub psychoterapeuty. Walentyna Konkina