Natura jest inteligentna. Dzięki doborowi naturalnemu w wyniku ewolucji przetrwały tylko najbardziej żywotne gatunki. Człowiek jest dzieckiem natury. We współczesnym świecie żyją idealni ludzie. Rozwój ludzkiego mózgu i układu nerwowego trwał ponad milion lat. Głównym zadaniem mózgu i psychiki jest zapewnienie człowiekowi bezpieczeństwa. Dlatego styl życia, jaki prowadzi dana osoba, jest dla niego najlepszy. I tu pojawia się paradoks. Jeśli dana osoba dużo pali, pije i mało się rusza, to czy nasz mózg naprawdę wybiera tę opcję jako najbezpieczniejszą i optymalną? Przecież wiadomo, że jest to szkodliwe i wiele osób umiera z tego powodu przyczyn tego paradoksu należy szukać w dzieciństwie. Każdy człowiek rodzi się i przychodzi na ten świat jako czysta kartka papieru. Każde wydarzenie, które przydarza mu się w dzieciństwie, zapisuje swój własny, specyficzny wzór. Z tego powstaje obraz świata, w którym żyje człowiek. Pozytywne wydarzenia i emocje dają człowiekowi zasób i stają się podstawą rozwoju jego umiejętności. Na przykład matka pochwaliła dziewczynę za jej piękne rysunki, a dziewczynka, próbując raz po raz uzyskać zgodę rodziców, dużo rysowała. W przyszłości ta dziewczyna może zostać utalentowaną projektantką, artystką, fotografem lub malarzem. Łącząc swoje życie bezpośrednio lub pośrednio ze sztuką, negatywne zdarzenia dzieją się także w dzieciństwie małego dziecka i wpływają także na każdego z nas w przyszłości. Na przykład tata tej dziewczynki dużo pracował, wrócił do domu zmęczony, a kiedy dziewczynka chciała się z nim pobawić, odmówił jej, a mama powiedziała: „nie dręcz taty, jest zmęczony”. A dziewczyna opracowuje program, w którym musi być cicho w pobliżu taty i nie zwracać na siebie uwagi. W przyszłości, gdy dziewczynka dorośnie, może mieć trudności w komunikowaniu się z mężczyznami i będzie ich unikać. To układ wydarzeń na karcie dzieciństwa kształtuje naszą teraźniejszość i przyszłość. Analogię można przeprowadzić z samochodem. Człowiek wsiada za kierownicę i sam steruje samochodem, wybiera prędkość i trasę. Ale on jest w samochodzie i patrzy na świat przez szybę. Szkło to może być przezroczyste lub przyciemniane, mogą też pojawiać się plamy i wzory zniekształcające rzeczywistość, ale kierowca będzie myślał, że widzi dokładnie rzeczywistość. Zasadę tę można szczególnie dobrze zrozumieć, wsiadając o zmierzchu do samochodu z mocno przyciemnionymi szybami i jadąc. Dodatkowo kierowca może prowadzić traktor, a może i Ferrari. Charakterystyka techniczna samochodu określa umiejętności i zachowanie, które dana osoba nabyła w dzieciństwie. Osoba żyjąca w teraźniejszości postrzega cały świat i swoją przyszłość poprzez doświadczenie swojej przeszłości. To determinuje jego wizję przyszłości, a także zdolność poruszania się przez życie. Ta wizja lub szyby samochodowe nazywane są przekonaniami. Wiara jest podstawą scenariusza, według którego człowiek żyje swoim życiem. Przekonania mogą być rozwijające, pomagające czuć się szczęśliwym i osiągać cele oraz ograniczające - tworzą choroby, niepowodzenia i złe nawyki. Przekonanie składa się z 2 części - wyrażenia semantycznego i emocji (lub kilku emocji). Na przykład. Obiecali odebrać dziecko z przedszkola po obiedzie, ale przyjechali późnym wieczorem. Dziecko może ukształtować w sobie następujące przekonanie: Ludziom nie można ufać + smutek, strach i poczucie odrzucenia. Jeśli takie przekonanie znajdzie się na przedniej szybie samochodu życia, wówczas osoba zobaczy drogę (swoją teraźniejszość i przyszłość) poprzez. ten filtr. Będzie zwracał uwagę na sytuacje, w których to przekonanie będzie się usprawiedliwiać (ludzie go zdradzą i zignorują), a także wybierze cele i strategię postępowania zgodną z tym przekonaniem (celem jest bycie niezależnym, strategia zachowania - jeśli chcesz wykonać jakąś pracę dobrze, zrób to sam). Specyfiką wiary czy szkła jest to, że tego nie widzimy i nie jesteśmy tego świadomi, ale to determinuje nasze myślenie. Kiedy przez ten filtr spojrzymy na cały świat -.