Od autora: Hipnoza pod prawem & Prawo pod hipnozą? --Czy leczenie hipnozą jest legalne? Kto może wykonywać hipnoterapię? Rozwój Internetu umożliwił reklamę usług lekarzy i psychologów różnych szkół, a także przedstawicieli uzdrowicieli dusz. Co więcej, obie kategorie specjalistów stosują techniki hipnozy i transu. Co na ten temat mówi prawo? Jakie ramy prawne istnieją dla hipnozy i jaka jest kara za odstępstwo od litery prawa? Spróbujmy to rozgryźć - http://goo.gl/Z2f7fA. Najpierw przyjrzyjmy się, czym właściwie jest hipnoza. I tutaj niestety musimy przyznać, że obecnie w rosyjskim ustawodawstwie nie ma oficjalnie uznanej definicji pojęcia hipnoza. Zatem nie jest możliwe prawne ustalenie stosowania hipnozy w praktyce, ponieważ w prawie nie ma pojęcia ani oznak hipnozy. Oznacza to, że bardzo trudno jest dokonać oceny prawnej, czy sesja hipnozy została przeprowadzona, czy nie. Warto rozróżnić hipnozę od transu, czyli pojęcia, które wiele osób błędnie rozumie jako synonimy. Hipnoza to narzędzie wykorzystywane legalnie lub nielegalnie przez lekarzy, psychologów czy innych „specjalistów” w celu zmiany głęboko zakorzenionych przekonań pacjentów i klientów. Ale trans (od francuskiego transe - drętwienie) jest zaburzeniem psychicznym podobnym do „stanu namiętności” w prawie karnym. „Wpaść w trans” oznacza „stracić głowę”. W medycynie trans charakteryzuje się wzmożonym pobudzeniem nerwowym z utratą samokontroli, czemu zwykle towarzyszy dezorientacja. Z tego powodu psychiatria ma dla tej choroby specyficzną nazwę: „trans i stany obsesji”, kod F 44.3 według ICD-10. Jako dziedzictwo ZSRR istniały normy określające krąg osób, które mogą przeprowadzać hipnozę. Tak więc Okólnik Ludowego Komisariatu Sprawiedliwości RSFSR nr 215, Ludowego Komisariatu Zdrowia RSFSR nr 23 z dnia 27 października 1925 r. „Instrukcje stosowania hipnozy” stanowi, że hipnozę można stosować wyłącznie w celach terapeutycznych celów i wyłącznie przez lekarzy. Do tej pory nikt nie odwołał tego dekretu! Artykuł ten dosłownie stwierdza, co następuje: „Stosowanie hipnozy jest dozwolone wyłącznie lekarzom oraz w odpowiednich państwowych instytucjach medycznych i naukowych..., na podstawie specjalnych instrukcji wydanych przez Ludowy Komisariat Zdrowia w porozumieniu z Ludowym Komisariatem ds. Sprawiedliwość." Zatem zgodnie z literą tego dokumentu hipnozę w Rosji mogą wykonywać osoby pracujące jako lekarz, posiadające wykształcenie medyczne i wyłącznie w celu leczenia pacjenta. Ustawodawca ustanawiając jednak wymagania dotyczące kwalifikacji poszczególnych specjalistów, a także uzyskania przez nich określonych dodatkowych kwalifikacji, ustawodawca stwarza pewien konflikt w kwestii tego, kto może przeprowadzać hipnozę w Rosji, który dodatkowo pogłębia fakt, że Na definicję hipnozy jako takiej w prawie nie ma jeszcze czasu. W oficjalnych dokumentach Ministerstwa Zdrowia i Rozwoju Społecznego Federacji Rosyjskiej, które określają specjalizacje medyczne i wymagania kwalifikacyjne dla nich, nie ma odrębnych specjalności, takich jak hipnolog, hipnoterapeuta, hipnotyzer. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Rozwoju Społecznego Federacji Rosyjskiej z dnia 7 lipca 2009 r. „W sprawie zatwierdzenia wymagań kwalifikacyjnych dla specjalistów z wyższym i podyplomowym wykształceniem medycznym i farmaceutycznym w zakresie opieki zdrowotnej” są lekarze, którzy mogą wybrać obszary pracy (hipnoza, psychoanaliza, hipnoterapia, psychologia Gestalt, terapia zorientowana na ciało). Należy zauważyć, że „hipnoterapeuta” nie jest objęty ustawodawstwem jako zawód. Jednocześnie prawo dopuszcza możliwość uzyskania dodatkowych kwalifikacji. Zatem zgodnie z ustawą federalną „O edukacji w Federacji Rosyjskiej” oraz rozporządzeniem Ministerstwa Edukacji i Nauki Federacji Rosyjskiej (Ministerstwo Edukacji i Nauki Rosji) z dnia 1 lipca 2013 r. „W sprawie zatwierdzenia Procedury organizowanie i realizowanie zajęć edukacyjnych w ramach dodatkowych programów zawodowych”, osoby, które pomyślnie ukończyły szkolenie przekwalifikacyjne, otrzymują prawo do podejmowania działań określonych w zaświadczeniuzaawansowane szkolenie, Istnieje precedens, na przykład kurs „Hipnoterapia zaburzeń psychosomatycznych”, który jest zatwierdzony przez program edukacyjny instytucji edukacyjnej non-profit „Instytut Psychologii Praktycznej im. Kirowa” (nr licencji 0243. 43 000430 z dnia 17 lipca 2015 r. Ministerstwa Edukacji Obwodu Kirowskiego). Wniosek: zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem Federacji Rosyjskiej lekarze i psycholodzy nie potrzebują nowych zezwoleń na stosowanie hipnozy. Korekcja psychologiczna może obejmować hipnoterapię jako jedną z metod pracy, obok innych dziedzin psychologii. W przeciwieństwie do psychologów, lekarze, oprócz hipnozy i sugestii, mają do dyspozycji znacznie większą liczbę sposobów oddziaływania na pacjenta; Pozostali specjaliści, którzy ukończyli kurs hipnoterapii, mogą wykorzystywać zdobytą wiedzę wyłącznie do prowadzenia rozmów (bez świadczenia usług psychologicznych i medycznych) oraz wykładów edukacyjnych (bez zanurzania się w hipnozie i prowadzenia leczenia hipnozą). Jaka może być odpowiedzialność osób stosujących hipnozę bez odpowiednich dokumentów (minimalne wykształcenie psychologiczne). Jeśli po prostu mówimy o nielegalnym uzdrawianiu dokonywanym przez wszelkiego rodzaju „magów” ​​i wróżbitów, to możemy mówić o pociągnięciu do odpowiedzialności administracyjnej zgodnie z Artykułem 6.2. Kodeks wykroczeń administracyjnych Federacji Rosyjskiej „Nielegalna praktyka medycyny tradycyjnej”, który przewiduje karę grzywny w wysokości od 2000 do 4000 rubli. Jeżeli „hipnotyzer” wykonuje działalność na podstawie dyplomu lekarza, który jest wydawany wyłącznie jako dyplom państwowy, to w tym przypadku możemy mówić o oszustwie (art. 159 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej. Maksymalna kara to pozbawienie wolności do lat do lat 2, a w przypadku grupy osób, które dopuściły się tego przestępstwa w wyniku spisku lub wyrządzenia obywatelowi znacznej szkody – karze pozbawienia wolności do lat 5). Jeżeli działania uzdrowiciela wykonującego hipnozę doprowadziły do ​​wyrządzenia ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, wówczas w tym przypadku jego działania podlegają art. 118 Kodeksu karnego Federacji Rosyjskiej (Powodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu przez zaniedbanie. Kara w postaci kara pozbawienia wolności za popełnienie tego przestępstwa nie jest przewidziana. Możliwe aresztowanie do sześciu miesięcy, ograniczenie wolności do trzech lat, praca poprawcza do dwóch lat lub kara grzywny do osiemdziesięciu tysięcy rubli). W praktyce zdarza się niewiele przypadków ścigania za „karną” hipnozę przeprowadzoną bez podstawy prawnej. I tak 19 grudnia 2006 r. dobrze znany starszemu pokoleniu Anatolij Kaszpirowski został postawiony przed sądem decyzją sędziego Centralnego Okręgu Czelabińska na podstawie art. 6.2. Kodeks wykroczeń administracyjnych Federacji Rosyjskiej dotyczący odpowiedzialności administracyjnej za uprawianie medycyny tradycyjnej z naruszeniem procedury określonej przez prawo. W ten sposób prokuratura zidentyfikowała przypadki stosowania hipnozy przez Kaszpirowskiego bez uwzględnienia indywidualnych cech jej wpływu na jednostkę, co stanowiło zagrożenie dla zdrowia ludzi. Jednym z niewielu krajów, w którym istnieją jasne regulacje dotyczące hipnozy na poziomie legislacyjnym, jest Izrael. W tym kraju, który przykłada dużą wagę do zagadnień medycznych, obowiązuje specjalna ustawa regulująca hipnozę, która stawia niezwykle rygorystyczne wymagania specjalistom chcącym stosować hipnozę w swojej praktyce. Zatem do obowiązkowych wymagań zalicza się: posiadanie akademickiego stopnia lekarskiego, brak karalności, a także konieczność zdania obowiązkowego egzaminu z przedmiotu hipnoza, który obejmuje zarówno część teoretyczną, jak i rozwiązywanie praktycznych problemów związanych z możliwościami stosowania hipnozy . Na stronie internetowej izraelskiego Ministerstwa Zdrowia można przeczytać dosłownie co następuje: „Hipnoza to wyjątkowy stan świadomości, który pozwala z jednej strony głęboko skoncentrować uwagę, a z drugiej strony odfiltrować nieistotne bodźce zewnętrzne. Pacjent w stanie hipnozy nie śpi, wzrasta jego gotowość do dostrzeżenia sugestii, przy jednoczesnym zachowaniu umiejętności krytycznej oceny rzeczywistości. Pomimo.