Kobiety decydujące się na opuszczenie mężów lub długoletnich partnerów pozostających w długotrwałych związkach zostały w popularnych mediach napiętnowane jako „żony, które porzucają”, a dodatkowe określenie współmałżonka, od którego odchodzi, zostaje „porzucone”. Podział na te dwie części może mieć sens logiczny – kiedy związek się rozpada, ktoś musi metaforycznie opuścić związek i dosłownie opuścić wspólny dom. Niezależnie od tego, kto zostaje, badania pokazują, że kobiety częściej inicjują rozwody niż ich mężowie. W rzeczywistości, według niektórych danych, około 70 procent rozwodów jest inicjowanych przez kobiety. Wyjazd z ciężkim bagażem. Poczucie chęci opuszczenia małżeństwa lub związku nie jest równoznaczne z podjęciem decyzji o zakończeniu związku. Oto główne przyczyny rozpadu małżeństw: Problemy w związku – gdy związek nie jest już w pełni satysfakcjonujący Problemy behawioralne – przemoc w tej czy innej formie, problemy z uzależnieniami, destrukcyjne zachowanie w rodzinie Niewierność nie zawsze jest czynnikiem decydującym, ale dla wielu jest punktem zwrotnym. Obowiązki są rozdzielane nierównomiernie – mogą to być prace domowe, księgowość w rodzinie, opieka nad dziećmi, opieka nad zwierzętami lub inne obowiązki specyficzne dla pary. Wartości – różne wartości często ujawniają się dopiero po ślubie, ale wspólne wartości są kluczowym czynnikiem ochronnym w długotrwałych związkach, podczas gdy odmienne wartości mogą powodować różnice, które z czasem się tylko pogłębiają. Drzwi się otwierają. Obecnie obserwuje się rosnącą tendencję do zawierania małżeństw w późniejszym wieku niż w poprzednich dekadach. Kiedy jednak korzyści z zakończenia małżeństwa przeważą szalę i przeważą nad powodami pozostania w małżeństwie, zapada decyzja o zakończeniu małżeństwa, gdy drzwi się zamykają. Badania pokazują, że osoba inicjująca separację odczuwa znaczną ulgę psychiczną natychmiast po zakończeniu małżeństwa rozwodu, gdyż często przeżywają znaczny stres emocjonalny w okresie poprzedzającym decyzję o rozstaniu. Podczas gdy ciężar rozwodu zostaje zdjęty z inicjatora, porzucony mąż nie odczuwa psychologicznego ciosu, dopóki drzwi nie zamkną się za jego żoną. Kiedy ogłasza swoje plany, pojawia się poczucie siły. Małżonek może być całkowicie oślepiony wiadomością, że jego partner chce rozwodu, ale ta niewiedza tylko dolewa oliwy do ognia, który powoduje, że partner kończy małżeństwo, gdy już opadnie kurz. Niestety rozwód może mieć dla kobiety poważne konsekwencje finansowe utrzymujące się zróżnicowanie wynagrodzeń i opieki nad dziećmi ze względu na płeć, które często spada całkowicie na barki matek. Mężczyźni po rozwodzie mogą doświadczyć znacznego spadku subiektywnego dobrostanu, ale często zwiększa się ich stabilność finansowa. Zarządzanie Aby zachować dobre samopoczucie emocjonalne po odejściu, ważne jest, aby zminimalizować częstotliwość widywania się z byłym partnerem. Randki po rozwodzie mogą być stresujące psychicznie i, w zależności od zachowania byłego partnera, szkodliwe emocjonalnie. „Opuszczony” małżonek może reagować na różne sposoby. Oto trzy typowe sposoby zachowania: Podejmowanie decyzji i ruszanie do przodu. To jest „najlepszy scenariusz”. Kiedy separacja lub rozwód jest wspólną decyzją, przedyskutowaną i zaplanowaną, dalszy krok i rozpoczęcie nowej wspólnej podróży jest łatwiejsze dla obu stron. Mężczyźni często cierpią bardziej niż kobiety, gdy małżeństwa się rozpadają z powodu utraty głównych środków utrzymania. Wyrażanie złości i urazy. Mogą odczuwać nadmierny gniew wobec swoich żon i szukać zemsty za emocjonalną niesprawiedliwość, której doznali. W ciężkich przypadkach mogą próbować kontynuować swoje kontrolujące lub obelżywe zachowanie za pomocą wszelkich możliwych środków. Naruszenie finansów.