Dzień dobry, moi współpracownicy, klienci, przechodnie i wszyscy razem, moi drodzy czytelnicy. Twierdzenie, że książka ma, jest ryzykowne! został napisany, ale jest bardzo motywujący. Więc patrzę na siebie twoim wyczekującym spojrzeniem, mój czytelniku, i rozumiem, że chcę uzasadnić twoje zaufanie. Zaczyna się tutaj https://www.b17.ru/article/365301/#comRozdział 1 Zaufanie Wszystko zaczyna się od tego - z zaufaniem. Początek zaufania to czas relacji dziecka z mamą. Takie jest nasze życie, także niemowlęce, że zaufanie nie jest absolutne. No cóż, wyobraź sobie, że urodziłeś się dzięki mamusi, a potem zostałeś rozdarty z dala od mamy, gdzieś przeniesiona, położona...w pobliżu nie ma człowieka, jest zimno, mokro i samotnie. A w dziecięcym obrazie świata mama jest najpiękniejszą istotą, która dała życie, ALE, po tym , jak można ufać!? A potem powtarzamy tę historię w żłobku, przedszkolu, szkole, na uniwersytecie, w pracy z kolegami, w związkach, małżeństwie itp. itd. I pewnego dnia (i to nie raz) stajemy w obliczu z zadaniem odzyskania tej najbardziej nadwątlonej rzeczy. A kluczem jest tu „my sami”, bo nie mamy nikogo bliższego niż my sami. W każdej chwili można się pogłaskać, uszczypnąć, pocieszyć i zbesztać, a to wszystko Jednak robisz to (z przyzwyczajenia), tak jak kiedyś zrobili to inni. Jeśli przywołasz wspomnienia prawdziwych relacji, zaczynając od rodziców i badając te wewnętrzne reakcje behawioralne, stopniowo pojawi się obraz Innego. ty. Twój wewnętrzny obraz Innego, który został zsyntetyzowany na podstawie wszystkich innych, z którymi kiedykolwiek miałeś kontakt. Ta odrębna osobowość w Tobie jest reprezentacją Innego w jednym obrazie. Odkrywanie i badanie tego Innego jest bardzo przydatne A wiesz, ważne, żeby w Tobie był Ty (twoje Ja) i równy, adekwatny Inny, bo inaczej bywa, że ​​jest tylko głupek z Jaźni i wszystko jest zajęte przez Innego, i zdarza się, że tak. dla tego właśnie Innego nie ma już miejsca. Pierwszym wkładem w obraz Innego jest właśnie relacja z matką, z tymi pierwszymi dziećmi i oczywiście kolejnymi, ale stopniowo fragmentami taty, ciotki, wujka, dziadka. , babcia, i wszyscy, wszyscy, wszyscy, tak jak Kubuś Puchatek, czyli jeśli historię powyższej postaci potraktujemy jako metaforę, to w tym przykładzie stanie się jasne, że zawiera Innego Kubusia Puchatka. Sowa, Tygrysek, Kanga, Kłapouchy i wszyscy, wszyscy, wszyscy bohaterowie książki I wyobraźcie sobie, że budzicie się rano, słońce świeci za oknem i od razu rano nastrój jest super! I szczęśliwie wyskakujesz z łóżka „EEE-HE-HEY!”, ciesząc się z nowego dnia i nagle zdajesz sobie sprawę, że to wydajesz się ty (w naszym przykładzie Kubuś Puchatek), ale wydaje się, że nie, bo takie zachowanie jest bardziej przypomina Tygrysa. A potem idziesz do pracy z myślami „Dzisiaj będę Tygrysem” i wracasz z niej zupełnie inny – ze spuszczoną głową, pogodzony z rutyną i zamiast radośnie przywitać się z sąsiadem, odpowiadasz na jego pytanie, jak minął Ci dzień w pracy: „Dziękuję, już mam szczęście…”. W sumie nie jesteś niedźwiedziem i nie masz pasków, jak przystało na tygrysy, ale całym swoim zachowaniem przypominają Kłapouchy. I pytanie, jak się masz, wszyscy jesteś niedźwiedziem (oczywistym miłośnikiem miodu i snu) nagle zaczynasz zachowywać się jak tygrys, a czasem jak osioł. Chodzi o to, że ten osioł, tygrys i towarzystwo jesteś twoim Innym, a on wydaje się być samotny, ale wydaje się, że tak nie jest. W ten sposób wychodzą z nas różni ludzie, chociaż istota jest niedźwiedzia (nie zapominaj, że rozważamy sytuację na przykładzie Kubusia Puchatka). !). Jak można żyć mając w środku takie zoo? Po prostu, jeśli pamięta się, kto tu rządzi, a tytuł książki brzmi „Kubuś Puchatek i wszystko-wszystko”, czyli istnieje nasze prawdziwe ja. (Kubuś Puchatek) i są wszyscy inni i jest ich wielu. Co więcej, relacja Kubusia Puchatka z nimi wszystkimi jest inna, ponieważ każdy jest inny, ale pomiędzy Kubusiem a wszystkimi jest „I”, a nie „lub”. Zatem jeśli Kubuś Puchatek, och, człowieku, dobrze się rozumie, to w jego przestrzeni są różni inni i on jest z nimi, a nie przeciwko nim. To jest w harmonijnym przypadku, ale w tym przypadku dzieje się inaczej powstaje między nimi konflikt intrapersonalnyi inne. Zwykle w tym przypadku albo „jestem zły”, albo „inni są źli”. W szczególnie krytycznych przypadkach wszystko i wszyscy są źli. Powód wspomniałem powyżej – brak zaufania do siebie, innych i świata. Zatem pierwszą i najbliższą osobą. Osobą, której warto nauczyć się ufać, jesteś ty sam, bo jeśli sobie nie zaufasz, nie będziesz w stanie zaprowadzić porządku we własnej bajkowej menażerii pierwszym zadaniem jest znalezienie obrazu siebie, oddanie siebie ukochanej osobie tego, czego nie mogli zrobić prawdziwi inni. Drugie, bardzo trudne, to zrozumieć i wybaczyć tym właśnie innym, którzy, cóż, nie do końca sobie poradzili lub nie dawaj, albo dawałeś niewłaściwą rzecz, albo obiecałeś, ale nie dałeś, stopniowo, studiując swoje tygrysy, osły, zające, prosięta, zaczniesz rozumieć, że to, co każdy z nich mógł dać, to tylko to, co sam posiadał, a nie. w ogóle to, co miałeś nadzieję otrzymać lub co obiecał w ferworze chwili Aby to zrozumieć, skorzystajmy z przykładu bohaterów opowieści o Kubusiu Puchatku, aby zobaczyć, który z nich i co może dać, i od tego przejdziemy. cechy, które posiadają bohaterowie (co mają), a jednocześnie spójrz na drugą stronę (czego nie powinieneś się po nich spodziewać). Tygrysek wniesie do Twojego życia hałas, bum, paplaninę i zabawę i prawdopodobnie wiele innych obiecuje, ale nie należy oczekiwać od tej postaci odpowiedzialności i powagi. Kłapouchy będzie skrupulatnie i przemyślanie opuszczał i podnosił pękającą kulę z puli, wyprowadzając kolejną hipotezę („wchodzi i wychodzi”) na temat korzyści płynących z pękającego balonu. , ale jeśli twój nastrój jest daleki od filozoficznego i potrzebujesz naładowania, lepiej udać się do Tigre. Prosiaczek jest wrażliwy i zawsze podąża za tobą, najbliższy i najwierniejszy przyjaciel z dobrą organizacją umysłową, mimo że z wyglądu taki jest. świnia (czyli prosiaczek), nie pozbawiona logiki, w przeciwieństwie do swojego przedsiębiorczego i impulsywnego przyjaciela, ale bardzo niezdecydowana, a nawet tchórzliwa. Kanga jest matką w pełnym tego słowa znaczeniu! Ale czasami jest zbyt opiekuńcza. Mały Ru to prawdziwe dziecko i nie można od niego oczekiwać więcej niż od dziecka. Sowa jest ucieleśnieniem mądrości i... nudy. Zawsze pomoże, doradzi, przeanalizuje, wyciągnie wnioski (coś w rodzaju pierzastego Sherlocka Holmesa), ale między innymi cechuje go arogancja ze względu na wysoki poziom inteligencji, który przypomina mu Królika – erudytę , mądry facet, ale także „nauczyciel” o wysokim poziomie cierpliwości, często odgaduje, co myślą/chcą inni, nawet jeśli sami tego nie domyślają, mój drogi czytelniku, przykład jest wyczerpujący że od najmłodszych lat komunikowałeś się z takimi prawdziwymi postaciami, a twoja matka bardzo przypominała Kangę lub Sowę, ojca Tygrysa, a bratem lub siostrą był Prosiaczek. Poza tym czytasz książki i to nie tylko o Kubusiu Puchatku i wszystkim, co Cię otaczało i zadomowiło się w Twojej głowie, a czasem wleciało i uformowało w Tobie tego właśnie Innego w miękkim miejscu. Na szczęście w dorosłości mamy możliwość wyboru, po pierwsze siebie, a po drugie drugiego. Jak pisałem powyżej, wszystko zaczyna się od zaufania. Trzeba po prostu (nauczyć się) ufać sobie, innym (bez idealizowania i oczekiwania od nich czegoś, czego nie może być) i światu jako miejscu, z którego wylewają się szanse, biorąc pod uwagę fakt, że Tygrysek dostrzeże swoje szanse dla siebie w to, a Królik jest zupełnie inny. Zatem jeśli zaufasz sobie, masz szansę odkryć, kim jesteś i spojrzeć na siebie nie tylko oczami Królika, który jest przekonany, że „Ktoś za dużo je!” i przestań usprawiedliwiać zawiłe sformułowania Sowy własną bezmyślnością, wtedy będziesz miał szansę spojrzeć na swoje otoczenie bez upiększeń i zaakceptować je jako takie, bez fałszywych oczekiwań, a to oznacza, że ​​unikniesz rozczarowania, bo ten, kto jest zafascynowany, jest tym, który jest zafascynowany. rozczarowany. A także, kiedy nauczysz się ufać wszystkim swoim częściom i oddzielać się od innych, nie przeciwstawiając się im, dokładnie zrozumiesz, kim jesteś. I przydarzy Ci się to nie raz, bo życie w miarę rozwoju wymaga coraz to nowych integracji. Miło byłoby przypomnieć sobie, czym jest Twoja dusza, jakie masz skłonności i talenty, i wierz mi, na pewno istnieją! Oto na przykład Vinny Puchatek, nawet jeśli narysuje sobie paski, nie zostanie Tygrysem, a jeśli dołączy skrzydła, raczej nie zostanie...