Często ludzie dystansują się, oddalają od nas, chroniąc osobiste granice. Wiele osób w związku myli dystansowanie z ignorowaniem, ale nie należy tego robić. Rozumiemy oba pojęcia. Ignorowanie oznacza nagłe i całkowite wycofanie się z relacji bez wyjaśnienia. Jego łagodna forma to duchy. I ta łatwość polega tak naprawdę na tym, że tego terminu zwykle używa się w odniesieniu do opuszczenia związku w przestrzeni Internetu. Mówią o duchach, gdy Twój nowy znajomy, z którym korespondowałeś przez dwa długie tygodnie, nagle zniknął, przestał pisać, przestał odpowiadać i prawdopodobnie Cię zablokował. Ignorowanie w pełnym tego słowa znaczeniu jest stosowane w dłuższych, poważnych związkach. Oczywiście przed ostatecznym rozstaniem napięcie w związku wzrasta, a liczba wzajemnych roszczeń osiąga niespotykane dotąd poziomy. Inną sprawą jest to, że jedna ze stron może tego nie zauważyć lub nie przywiązywać do tego należytej wagi, co oczywiście tylko pogłębia rozstanie. Ostatecznie przychodzi ten moment, w którym partner, który nie jest już w stanie tego znieść, woli odejść raz na zawsze. I tak, może się zdarzyć, że zrobi to bez ostrzeżenia, całkowicie przestając się komunikować. I nawet jeśli partner, który wybrał tę drogę, jest bardzo zmęczony związkiem, nawet jeśli jest przekonany, że „wiele razy próbował rozmawiać, ale nie wyszło” – za 2. Dla partnera taki akt to straszny stres. Dystans wiąże się także z opuszczeniem związku, ale bez okrucieństwa. Podczas utrzymywania dystansu nie stosuje się przemocy wobec drugiej strony. W tym przypadku separacja następuje bardziej bezboleśnie, osoba na początku zbiera się na odwagę i bezpośrednio komunikuje chęć zakończenia związku, wyjaśniając jednocześnie powody, podkreślając, że decyzja jest ostateczna. Osoba, która decyduje się na dystans, musi budować granice. Możesz określić akceptowalny format interakcji. I tak np. byłe małżeństwa umawiają się, że będą do siebie dzwonić jedynie w celu omówienia spraw związanych z dziećmi. Jednocześnie ważne jest, aby nie naruszać ustalonych przez partnerów granic. Jeśli więc były mąż naruszy umowę, przenosząc rozmowę z tematu dziecka na rozgrywkę, nie można tolerować i słuchać w milczeniu. Należy jasno powiedzieć, że to nie zadziała. Dystansowanie to proces budowania granic i ich ochrony. I często ludzie są przekonani, że jest to zbyt trudne. Tak, może to wymagać cierpliwości, ale ignorowanie jej prowadzi do znacznie większych problemów. I z reguły ludzie ignorowani, absolutnie nie rozumiejąc, co się dzieje, bez końca dzwonią, nękają i rzucają obelgami. Dystans może budować relacje w granicach akceptowalnych dla obu stron. Czasami dystans jest stosowany przez osobę, z którą nie ma bliskiej relacji i nigdy jej nie miała. Na przykład osoba, którą lubisz, nie wykazuje żadnego zainteresowania Twoją komunikacją, ale nie ignoruje Cię i odpowiada na Twoje wiadomości. Istnieją dwie możliwości. Albo po prostu cię nie lubi. Albo postrzegają Cię jako toksyczną osobę, która pisze wyłącznie dla własnej korzyści. W każdym razie osoba wybiera ścieżkę dorosłego - ścieżkę dystansowania, a nie ignorowania. Zatem zerwanie relacji może nastąpić na dwa sposoby. Różnica między nimi jest taka, że ​​ignorowanie wiąże się z przemocą wobec drugiej strony, natomiast dystansowanie uwzględnia interesy obu stron. Oczywiście zawsze preferowana jest druga opcja.