Od autora: o tym, jak nauki podstawowe pomagają nam, zwykłym ludziom. Psychika jest niesamowita i różnorodna! Czytając literaturę, jestem zdumiony, jak wiele ciekawych cech kryje się za banalnymi drobiazgami w życiu. Cóż, wydawałoby się, że wszyscy słyszeliśmy od dzieciństwa historię o podstępnej kukułce wrzucającej swoje dzieci do cudzych gniazd. Czy ktoś zastanawiał się kiedyś, dlaczego ptaki karmią cudze pisklę? (Ja nie) Ale Lorenz najwyraźniej o tym pomyślał (o kukułce będzie poniżej). I wyjaśnił zachowanie zwierząt. Gdybym tylko potrafił wytłumaczyć ludzkie zachowanie)))) K. Lorenz opisując instynkty zwierząt zwraca uwagę na różne ciekawe cechy, szczególnie spodobały mi się dwie z nich. O bodźcach superoptymalnych: samiec motyla nagietkowego chętniej ściga obiekty, które mają kolor zauważalnie ciemniejszy niż naturalny kolor samicy i są 3-4 razy większe. większy niż jej rozmiar. Ściga tego sztucznego „olbrzyma”, nawet jeśli w pobliżu znajduje się żywa miniaturowa samica! mewa woli „wykluć” model jajka 10 razy większy od własnego, pozostawiając to drugie bez uwagi. Superbodźce często służą zwierzętom w naturalnych warunkach, np.: ogromne „oczy” na skrzydłach niektórych motyli, odstraszające. pierzaste drapieżniki, duży otwarty dziób kukułki, co sprawia, że ​​ptak śpiewający karmi go chętniej niż własne pisklęta (to jest to!). Oznacza to, że ewolucja wykazuje pewną chciwość. Im obiekt (samiec, młode) ma większy potencjał powodzenia, tym większe prawdopodobieństwo, że zwierzę skoncentruje się na tym przedmiocie. Sukces często mierzy się rozmiarem. Dla śmiechu można porównać to z tym, jak mężczyźni zakochują się w makijażu femme fatale, myląc go z prawdziwym pięknem. No cóż, czyli jak kobiety skupiają się na wielkości samochodu, myśląc, że odzwierciedla on wielkość człowieka. Uwaga! dalej będą wspaniałe zdjęcia o wewnętrznej stymulacji, prowadzące do poszerzenia listy obiektów postrzeganych jako bodźce do realizacji instynktu (obniża się próg wrażliwości). W ciekawym eksperymencie badano wpływ ekspozycji u gołębi. Pierzaste samce izolowano od samic przez różne okresy czasu. Im dłużej eksperymentator „dręczył” ptaki, tym więcej obiektów inicjowało krycie gołębi. W zależności od stopnia zaspokojenia potrzeby: samice wyłącznie własnego gatunku; po kilku dniach - samice innego gatunku (wcześniej gołąb się tym nie interesował), po tygodniu - już tylko wypchana samica, następnie - zmięty kawałek materiału Po kilku tygodniach gołąb się łączył, zwracając się do pustego kąta. Analogie z osobą są niepotrzebne, ale przydatne. Pomijając potrzebę seksualną, możesz pomyśleć, że właśnie dlatego „dziwne” zachowania dzieci mogą wynikać z tego samego mechanizmu. Jeśli nie chwaliłeś swojego dziecka przez długi czas (potrzeba sukcesu, akceptacji jest sfrustrowana). : - najpierw przyniesie rysunek, za który został wcześniej pochwalony - potem przyniesie rysunek, którego wcześniej nie narysował (jeśli w dalszym ciągu nie będzie chwalony) - przyniesie rysunek z nową, dziką treścią - on wpadnie z rysunkiem w książce szminką - na telewizorze narysuje rozbity wazon pastą do zębów... z życia nie mogłam się powstrzymać, będą dwa obrazki: Podsumowanie tej porcji teoretycznych ciekawostek jest wiele w psychice, zwłaszcza w jej zwierzęcych formach, co daje powód do myślenia o ludzkiej psychice. Nie na marginesie chciałem zasugerować, że człowiek jest ograniczony przez instynkty, wręcz przeciwnie! Ewolucja psychiki umożliwiła nam dokonywanie czynności, których nie przewidywały wrodzone skrypty. Lorenz opisuje, jak jego ulubiony ptak, okazując naukowcowi sympatię i oddanie, zaatakował go odruchowo, gdy ten wykonywał czynności przypominające „atakowanie pisklęcia”. Myślę, że wielu czytelników zajmujących się kotami wie z pierwszej ręki o takich instynktownych impulsach swoich zwierząt. „Ale koty to tylko koty” – śpiewała piosenka. Ludzie są kolejnym etapem rozwoju psychiki z ludzkiego punktu widzenia. O tym etapie porozmawiamy następnym razem) Podobieństwa z ludźmi są komiczne, wszelkie zbiegi okoliczności są przypadkowe PS: )))))