Od autora: Kryzysy życiowe i rozpoznawanie swoich prawdziwych potrzeb W życiu spotykamy się z kryzysami. W tym artykule kryzys będziemy rozpatrywać jako niemożność zidentyfikowania w sobie swojej potrzeby i jej zaspokojenia. Kluczowymi kryteriami w tej definicji kryzysu są dwa kryteria: że jest to nasza wewnętrzna potrzeba i że sami nie potrafimy jej w sobie zidentyfikować. Kryzys jest integralną częścią naszego życia, towarzyszy nam od chwili narodzin aż do samego końca życia. Dzięki ich wiedzy można przewidzieć początek niektórych kryzysów, np. związanych z wiekiem. Co zrobić z kryzysami, które zdarzają się nam niezależnie od wieku? Mogą to być kryzysy związane z funkcją wyboru. Zatem wybór i nasza potrzeba czegoś oraz jego realizacja razem tworzą czasami nierozwiązywalne problemy. Na podstawie powyższego możemy sobie wyobrazić pewną typologię kryzysów 1. Nie wiem, czego chcę. Problem związany z blokowaniem funkcji rozpoznawania swoich najgłębszych potrzeb poprzez uczucia. W tego typu kryzysie można bardzo długo myśleć o tym, czego tak naprawdę chcemy, ale nadal tego nie rozumiemy. Przechodząc do sfery poznawczej, możemy stracić z oczu fakt, że nasz umysł potrafi zablokować nasze prawdziwe motywy i ukryte pod nimi potrzeby, a w ich miejsce wstawić substytuty, które są dla nas zrozumiałe i akceptowalne przez społeczeństwo. Rozwiązanie tego kryzysu polega na zwróceniu się do naszych prawdziwych uczuć w związku z tym problemem i rozpoznaniu naszych uczuć, możemy zdecydować, czego chcemy, a czego nie. I tutaj warto pamiętać, że wybór zmysłowy (wybór serca) nie zawsze pokrywa się z wyborem umysłu.2. Wiem, czego chcę, wiem, jak to zrobić, ale jest to niemożliwe (lub nie stać mnie na to). Złożoność tego kryzysu leży na poziomie sfery poznawczej i objawia się w postaci widocznych lub niewidocznych zniekształceń poznawczych i pomysły oparte na jakimś doświadczeniu życiowym. Najprawdopodobniej problem można rozwiązać, opracowując szczegółową strategię rozwiązania problemu krok po kroku, a nie szukając alternatywnej opcji. Być może w realizacji tego pomysłu przeszkodzić może strach przed popełnieniem błędu, strach przed rozpoczęciem czegoś w ogóle lub inne bezproduktywne myśli.3. Wiem, czego chcę, wiem, jak to zrobić, ale w TAKICH warunkach nie zrobię tego z zasady i nie zrobię czegoś tylko dlatego, że jeden element tego łańcucha nie odpowiada wytycznym życiowym i pomysłom osoby wykonującej To. W takim przypadku może pojawić się pytanie o rzeczywiste znaczenie tej sprawy dla wykonawcy i być może poszukiwanie sposobów „nie robić”. Rozwiązanie tego kryzysu leży w sferze myśli, które utrudniają realizację tej sprawy. Być może będą to jakieś zasady życiowe, które kiedyś były istotne, a obecnie nieaktualne, albo przestarzałe stereotypy, albo po prostu błędna interpretacja otrzymanych informacji.4. Chcę dwóch rzeczy jednocześnie, ale one się wykluczają. Problem logicznego wyboru, kiedy obie opcje mogą być równie zyskowne lub równie przegrane. W tym przypadku zwracasz się do swojego wewnętrznego przeczucia i szukasz opcji, którą faktycznie chcemy wdrożyć. Bardzo często w praktyce doradczej stosują technikę nieświadomego rozpoznania, rzucając monetą i uzyskując tę ​​lub inną opcję. W tym przypadku moneta nie jest miarą naszego wyboru ani arbitrem, a jedynie wyzwalaczem, który z maksymalną szybkością przybliża nas do konieczności dokonania wyboru. I bardzo często w takich sytuacjach decyzja zostaje podjęta jeszcze przed rzuceniem monety. Wszystkie powyższe formy kryzysów, które pojawiają się w naszym życiu, wpływają na jakość naszego życia. I właśnie ta jakość w dużej mierze zależy od tego, jak wyjdziemy z tych kryzysów, czy nauczymy się je w porę rozpoznawać i czy będziemy gotowi, aby kolejny kryzys rozwiązać równie skutecznie jak ten.