Wiele osób jest na poziomie jaskini, jeśli chodzi o zrozumienie granic. Jakie są pytania: - Dlaczego nie ma dzieci? Dlaczego tylko jeden? Kiedy będzie drugi? A trzeci? Po co ci aż tyle? - Z góry przepraszam, choć nie pytałeś, to i tak powiem... - Źle wyglądasz, czy nie jesteś chory. Wyobrażasz sobie, jak tacy ludzie przeszkadzają swoim bliskim? nawet przy nieznajomych nie potrafią milczeć? Co więcej, powiedzenie takim osobom, że nie potrzebujesz ich rad, jest za wcześnie, aby napluć im w twarz. Wiele osób zabija fakt, że nie interesuje ich ich opinia. Zamknięte komentarze, blokady na portalach społecznościowych. Czują się, jakby ich to uciszało. Ale nie dotyka się nawet cudzych ust, nikt nie narusza ich wolności słowa, cała przestrzeń Internetu jest do ich dyspozycji, z wyjątkiem małego obszaru jednego bloga. Ale przez to, że nie mogą nikogo zmusić do słuchania, do przeczytania, to fakt, że inni nie zobaczą ich opinii, jest bombą, czyli mają pełną wolność słowa, tylko nie w granicach innych. I tacy ludzie próbują je otworzyć agresją, niszcząc w ten sposób czyjąś ścianę. Na przykład bieganie i rozpowszechnianie plotek. Odwrócisz się od nich, wspinają się. Oddalasz się od nich, oni cię doganiają, nie chcą ich słuchać, nalegają. Wychowaliśmy się w kraju, w którym zwyczajem jest doradzanie i zagłębianie się w życie osobiste każdego, komu nie udało się uciec. Duże wspólne mieszkanie ze wspólną kuchnią, gdzie wszystko jest wspólne. Niemożność odczuwania granic i terytorium INNYCH jest drugą stroną niemożności odczuwania swoich. A w LH najtrudniejsze jest to, że ich nie widać. Nie ma wokół nas pola, które wskazywałoby granicę, poza którą nie możemy wyjść. Jeszcze trudniejsze jest to, że dla różnych osób te granice przebiegają w różnych miejscach. Dla niektórych kilka telefonów dziennie od żony męża jest naruszeniem granic i nadmierną kontrolą. Niektórzy uznają ich nieobecność za groźbę utraty kontaktu. Jednak granice psychologiczne są nie mniej ważne niż fizyczne. Granice fizyczne to nasza skóra, przez którą przechodzi bariera „ja i świat zewnętrzny”. Dlaczego, jeśli zostałem popchnięty, zdałem sobie sprawę, że granice zostały naruszone, ale jeśli popchnęły lub uderzyły w moją wartość, dzieci, hobby, naruszenie nie zostało zatrzymane. Każdy kraj, jak każdy człowiek, ma swoje własne terytorium wewnętrzne. Kraj chroni go od środka – od tego są służby graniczne. Jak spacerując po lesie mogę dowiedzieć się, że rozpoczęła się kraina obcego państwa? Na granicy będzie drut i syrena sygnalizacyjna. Kiedy kraj zostanie zaatakowany, jego granice zamykają się i stają się sztywne. Granice psychologiczne są wyznaczane tymi samymi metodami. Jeśli nie będziemy bronić granic od wewnątrz, wejdą na nie i przejąć nasze terytorium. Ale jak chronić coś, co nie jest zrealizowane? Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, to znaleźć swoje granice. Poczuj je Moi klienci, na przykład poprzez zadania, aby przepracować doznania cielesne, dojść do zrozumienia granic, a następnie zacząć odczuwać granice innego. Napisz prosty przepis, według którego żyjesz, a czego nie chcesz żeby od nich odstąpić. Na przykład: - po godzinie 21.00 nie odbieram telefonów i nie dzwonię do siebie, gdy się spotykam, nie przytulam się i nie całuję; u mnie w domu nie palę, nawet na balkonie ; Potrafię współczuć, ale nie angażuję się w rozwiązywanie problemów innych osób. Jestem gotowy czekać na spóźnialskiego nie dłużej niż 10 minut. Granice muszą być sztywne i nieruchome. Aby to zrobić, musisz zgodzić się ze swoimi zasadami. Pisz, przyjaciele! To będzie pierwszy krok w kierunku Twoich granic. Twoja wspaniała praca. Dla siebie Jeśli temat z granicami jest trudny, przyjdź na osobistą konsultację. Kto już je znalazł – podziel się swoim doświadczeniem i sposobem, w jaki tego dokonałeś?